Le fàule del poeta giacobin

Le fàule del poeta giacobin Le fàule del poeta giacobin Na neuva edission publicà da Nòste Rèis per porte 'I Calvo ant le scòle piemontèise S'AV capita 'd passe an centra Prinsi Amedeo al 41, vardand an su sia faciada dia ca, i vèdreve na lapide ch'a arcòrda che ambelelì '113 d'otoberdél 1773 a l'è nassuje Edoardo Ignazio Calvo, '1 poeta sivil del Piemont. Nòst pi grand poeta del Sètsent. Médich, mòrt a 31 ani curand ij melavi a l'ospidal San Gioann, a l'ha lassane n'euvra die pi bele dia nòsta leteratura. E nen mach piemontèisa, perché per boneur èl valor literari del Calvo a l'è giomai arconossù a livel nassional, e adess a sé spòrs sia sena antérnassional, mersì a na tradussion an inglèis ed na pugna 'd soe fàule, ch'a l'ha fané le studios american Hermann W. Haller. Die dodes «Fàule Moraj», miraco l'euvra pi amportanta del Calvo, a-i seurt adess n'edission destina a tuti ma pensa an particolar per le scòle medie e superior. As trata del prim volum ed na colan-a dj'autor clàssici! ed la faulistica piemontèisa publicà da l'Associassion Coltural Nòste Rèis (piassa Savòja 2/d, 10122 Turin, nùmer ed tei. 011/521.72.86) ant él proget sostenù da la Region Piemont «L'Arbut del Piemont. Piemontèis lenga d'Europa». Na bela inissiativa. A l'è un giovo studios canavzan, Fransèsch Rubat Borei, ch'a scagna l'edission, con test italian a front, n'introdussion ciàira (tut ant le doe lenghe), sia vita e l'euvra dèi Calvo, e per minca un-a die fàule un coment ch'a giuta a capì le spirit ed la satira pontùa, soens antifransèisa (chiel giacobin avisch, quand a chérdìa che j'ideje ch'a vnisìo da l'àutra part dj'Alp e podèisso porte 'dcò an Piemont libertà e ugualiansa, ma che bin prest a dovrà rendse cont che liberté, fratemité, egalité... ij fransèis an caròssa e ij piemontèis a pé). Na bibliografìa, motobin precisa, a sarà '1 lìber, e a dà la ciav a chi ch'a veul andè pi a fond su né scritor, che a l'ha sentù l'angage poètich coma angage sivil, e che a conserva tuta soa modernità 'dcò ancheuj. So a son coj vers che i dovrìo nen désmentiè. «Ognidun ant so vilagi/ dev avèj la gelosìa/ de spieghesse 'nt so linguagi». [a.m.] La cuvertìn-a del lìber

Persone citate: Edoardo Ignazio Calvo, Hermann W. Haller, Prinsi Amedeo, Rubat

Luoghi citati: Europa